ट्रयाकको आकषर्णले छाडेको छैन ः गोपाल
काठमाडौमा भएको पाचौ राष्ट्रिय खेलकुदमा भिन्न स्टारको उदय भयो । यी स्टारको विचमा केही खेल ब्यक्तित्वले आफ्नो साखलाई कायम राखे । बृहद खेलकुदमा परिचित स्टार गोपाल केसी ट्रयाकमा फेरी एक पटक आफ्नो उपश्थिती साथर्क देखाउन सफल भए । नेपालका यी गतीसिल ब्यक्तित्व गोपालले पुरानो साख जोगाउदै आफूलाई अब्बल दर्जाको धाबकको आफ्नो छबी कायम राखे । १ सय, २ सय र चार गुणा सय मिटरका च्याम्पियन तथा लङ्गजम्प र चार गुणा चार सय मिटरका उपविजेता गोपालको दवदवा धेरै समय रहेन । नेपाली खेलकुदबाट हराएका गोपालमा फेरी केही गर्ने जोस र जागर यथाबत छ । आम नेपाली खेल ब्यक्तित्व जस्तै भिन्न आरोह, अबरोह पार गर्दै खेलकुद स्टार बनेका यी ब्यक्तित्वमा केही गर्ने धोको अझै छ । पुरानो फर्म त छैन । तर अबस्थाको अनुसार फरक भुमिकामा फेरी नेपाली खेलकुदमा फर्कने सम्भावना त छदैछ ।
“ सम्भवत ः भेट्रान स्पर्धामा खेलाडीको रुपमा । या अन्य कुनै पनि भुमिकामा पुनरागमनको सम्भावना छ । मलाई रुची पनि छ ”, गोपालले सम्भावना ब्यक्त गरे । जिवन एउटा संयोग हो । मिहेनत गरेर संयोगलाई नतीजामा परिणत गर्नेहरु नै स्टार हुने हुन् । बाबु कृष्ण बहादुर केसी प्रहरी सेवामा । यसै कारण बाल्यकाल प्रहरी विद्यालयमै वितेको थियोे । उनलाई जंग चल्यो । ४ कक्षामा पढ्दा नै ठूलाहरुसंग भिड्ने । तथापी उनले हार खाए । उनी एकपटक चन्द«गाहपुर पुगे । बाबुको कार्यलय उतै भएको कारण गएका गोपालले एक महिनाको विदामा दौडने अभ्याष मात्र गरे ।
फेरी काठमाडौ फर्कीएका उनी स्कुलमा पहिलो पो हुन थाले । यी फुच्चेमा रहेको प्रतिभाको साथमा रहेका प्रशिक्षक विजय गुरु र खत्री गुरुको निगरानी पनि प्रमुख रह्यो । उनी बन्न थाले एकाएक स्टार । सन् १९९५ देखि छाएका यी बहुमुखी स्टार सन् २००१सम्ममा एथलेटिक्स, फुटबल र जिम्न्यास्टिक तीनवटै खेलका विद्यालय तहमा राष्ट्रिय स्तरका स्टार थिए । विद्यालय तहको पढाइ सकिए पछि यीनी केन्दि«कृत भए एथलेटिक्समा ।
दशरथ रंगशालामा आम खेलाडी झै यी टिनएजरको प्रबेश भयो । त्यसै दशरथ रंगशालामा एउटा युवा प्रशिक्षक भेटिए । त्यसै ट्रायकमा कैयौ युवाको जिन्दगीको बाटो कोर्दै दिन काटेका राकेश बज्राचार्य गोपालको जिवनमा पनि आइपुगेका थिए । अनि साथमा थिए, नर बहादुर शाही । फेरी अर्को संयोग बनेको थियो । रंगशालाको ट्रयाकमा । त्यसै संयोगको प्रतिफल, एउटा नया धाबकको उदय भयो, गोपाल केसीको रुपमा । पर्सनल बेस्ट १ सय मिटरमा १०.९० सेकेन्ड । सामान्यतया ११ सेकेन्डको समय नेपाली एथलेटिक्समा पर्याप्त रह्यो । २ सय मिटरमा २२.४९ पर्सनल बेस्ट । सामान्यतया ठ्याक्कै २३ सेकेन्कडो हाराहारी । यसै गती कायम राख्दै गोपाल लामो समय नेपालका गतीसील ब्यक्तित्वको रुपमा रही रहे ।
सन् २००५ मा पहिलो पटक राष्ट्रिय च्याम्पियनसीपमा सहभागि उनी च्याम्पियन हुन असफल रहे । तर, त्यो समयका स्टार देवी बस्नेत र सुरेन्द« थनेतको युग पछि स्प्रिन्टका नया नायकको रुमपा गोपालको उदय भएको थियो । अन्तराष्ट्रिय सहभागिताको रुपमा उनले सन् २००४ मा इटालीमा भएको १० औ आइएएफ जुनियर एथलेटिक्स च्याम्पियन्ससीप तथा कोलम्बोमा भएको १० औ साग खेलमा सहभागिता जनाएका थिए । अनी यी बहुमुखी प्रतिभाका धनी गोपालले सन् २००१ मा जिम्न्यास्टिक तथा सन् २००८ र २००९ मा एथलेटिक्समा उत्कृष्ट खेलाडीको पुरस्कार पाइसकेका छन् ।