सुुदुर पूर्वी पहाडी समाजका आफ्नै बिशेषताहरु छन् । मिलनसार र सहयोगी भावना पूर्वी किरातका बासीन्दाका पहिचान पनि हुन् । यसै सस्कारको एउटा परिवार तेह्थुमबाट काठमाडौं लाजीम्पाटमा आइपुगेको थियो,५० बर्ष अघि । सहयोगी र मिलनसार स्वभाव त्यो घरको सस्कार बन्यो । त्यसै सस्कारमा हुर्कीए, तेक्वान्दो कर्मी जिवन लीम्बु ।
२०४५ तीर तेक्वान्दो खेलमा लागेका उनी हङकङ पुगे । टिनएजको हाराहारीमा सपनाहरु साट्दै हङकङ पुगेका उनी केही समय काम र आफ्नो जिवन ब्यबस्थित बनाउन सक्रिय रहे । आखिर तेक्वान्दोको मायाले कहाँ छाड्थ्यो । त्यसै तेक्वान्दो प्रेमका कारण जिवन विदेशमा रहदा पनि यस खेलमा उत्तिकै सक्रिय रहेका छन् । उनको खेल जिवन गर्वीलो र वजनदार नठानीएला । तर, उनको ब्यबहार , कुनै पनि ब्यक्तिलाई अप्ठेरोमा गर्ने सहयोग र मिलानसार भावना । यी सबै उदाहरणीय र अनुकरणीय छन् । उनको यसै बिशेषतालाई मननगर्दै नेपाल खेलाडी तथा प्रशिक्षक संघले सममान कार्यक्रमको आयोजना समेत गर्दै छ ।
तेश्रो डानका उनी हङकङमा टप माउन्टेन तेक्वान्दो एसोसीएसनमा आबद्ध हुदै सिक्ने र सिकाउने गरिरहेका छन् । पहिला रेफ्रि कोर्ष गरे पनि उनले रिफ्रसर गरेका छैनन् । अब सोको योजनामा छन् । जिवनको एउटा मान्यता प्रस्ट छ, “ हामी विदेशमा रहन्छौ । खेलकुदमै संलग्न छौ । यहाँबाट विदेश जानेलाई हामीले सामान्य सहयोग गर्दा पनि उहाँहरुको यात्रा धेरै सहज हुन्छ भने किन नगर्ने ?” उनको यस खाले भावनाको धेरैले सम्मान गर्ने गरेका छन् । तीन दशक अघि काठमाडौंमा उनी संगै तेक्वान्दो खेल्न सुरु गरेका तेक्वान्दो प्रशिक्षक मनोज खड्गीकै भाषामा जिवन असल र सहयोगी भावनाका प्रतिबिम्ब नै हुन् ।