खेलाडीको रूपमा नेपाली महिलाले नेपाललाई थुप्रै महत्त्वपूर्ण र ऐतिहासिक सफलता दिलाए । प्रशिक्षक,रेफ्रि र व्यवस्थापकीय रूपमा पनि उत्तिकै प्रभाव जमाउने खेलकर्मी भने कम छन् । सक्रिय खेलाडी जीवनको अन्त्यसँग प्रशिक्षक, रेफ्रि र व्यवस्थापकीय जिम्मेवारीमा उत्तिकै सफल व्यक्तित्व यम कुमारी गुरुङ(अस्मिता) ।
राष्ट्रिय खेलकुद परिषद्की पूर्व बोर्ड सदस्य अस्मिता जेकेएफ  गोजुकाइ ताकुजी केन्बुकान कराँते एसोसिएसनको महासचिव तथा मुख्य प्रशिक्षक रहेकी छिन् । नेपाल स्पोर्ट्स फेडेरेसनकी सचिव अस्मिता नयाँ बजार डोजोकी प्रमुख हुन् । उनी राजनीतिक भन्दा बढी खेल व्यक्तित्व हुन् । परन्तु, नेपाली काँग्रेस पार्टी उनको क्षमता र योग्यताबाट प्रभावित हुँदै लगातार जिम्मेवारी सुम्पँदै आएको छ । हाल उनी नेपाली काङ्ग्रेसकै खेलकुद विभाग सदस्य छिन् ।

कराँतेमा सक्रिय भएका सुरुवाती दिनमै सफलता पाउन थालेकी उनी बि.स २०५८ मै पोखरामा राष्ट्रव्यापी खेलमा रजत पदक जित्न सफल भएकी थिइन् । यसको एक वर्ष अघि नै उनी पोखरमा गोल्ड मेडल क्विन घोषित भएकी थिइन् । सन् २००६ देखि २००९ का बिचमा उनले एक पछि अर्को सफलता पाएकी थिइन् । सन् २००६ मा बङ्गलादेशमा रजत पदक जितेकी उनले त्यसको दुई वर्ष पछि सिंगापुरमा तथा त्यसको एक वर्ष पछि मलेसियामा भएको प्रतियोगितामा कांस्य पदक जितेकी थिइन् ।
गोजुरियो कराँते डो केन्वोकाइकी तेस्रो डान उनी जेकेएफ  गोजुकाइ ताकुजी केन्बुकान करातेमा आबद्ध भए पछि चौथो डानको ग्रेडिङ पुरा गर्न सफल भइन् । हाल उनी नेपाल कराँते महासङ्घको राष्ट्रिय रेफ्रि समेत रहेकी छिन् । नेपाल र भारतमा भएका अनगिन्ती प्रतियोगितामा रेफसरिको अनुभव बटुलेकी उनले आफ्नो योग्यता त्यसै बढाएकी होइनन् । सन् २००७ मा गोजुरियो कराँते केन्वाकाइ सेमिनार तथा ट्रेनिङ क्याम्पमा सहभागी थिइन् । बि.स २०६८ मा छैटौँ राष्ट्रिय खेलकुदको समयमा व्यवस्थापकीय प्रशिक्षण लिएकी उनले सन् २००९ मा स्पेसल प्राविधिक तथा रेफ्रि सेमिनार पुरा गरेकी थिइन् । सन् २०१० मा राष्ट्रिय खेलकुद परिषद्बाट उनले प्रशिक्षक प्रशिक्षण पनि प्राप्त गरेकी थिइन् । सन् २०१४ मा उनले भारतमा जेकेएफप केन्बुकाइले आयोजना गरेको अन्तर्राष्ट्रिय गोजुरियो सेमिनारमा सहभागिता जनाएकी थिइन् । सन् २०१४ मै जर्मनीमा भएको सेमिनारमा सहभागी उनी सन् २०१५ मै जर्मनीमा भएको सेमिनारमा सहभागी थिइन् । भारतमा भएको जेकेएफ गोजुकाइको अर्को सेमिनारमा सहभागी उनी सन् २०१५ मा ‘एक्सरसाइज एन्ड स्पोर्ट्स साइन्स ’को एसिया प्यासिफिक कन्फेरेन्समा सहभागिता जनाउन सफल भएकी थिइन् । उनको आबद्धता यी सङ्घमा मात्र सीमित थिएनन् । सन् २००६ मा उनले मार्सल आर्टको एउटा विधा कुबुडो जिजुत्सको प्रशिक्षण लिएकी थिइन् ।
लगातार खेलकुदमा सक्रियता त्यत्ति सहज पक्कै होइन । खेलकुदमै लागेर जीवन यापन गर्नु नेपालमा पक्कै कठिन हो । व्यवस्थापकीय जिम्मेवारी पुरा गर्न अझ कठिन । उनले राज्यका महत्त्वपूर्ण निकायमा अवसर पाए पनि त्यसको दुरुपयोग गर्दै अनावश्यक आर्थिक लाभ लिने सोच कहिले पनि राखिनन् । बरु जीवन यापनकै लागि गुरुङ स्पोर्ट्स हाउसको स्थापना गरिन् । जहाँ स्पोर्ट्स वेयरको निर्माण र विक्री हुन्छ । खेलाडीलाई अन्यको भन्दा सहुलियत दरमा उनले खेल सामग्री उपलब्ध गराउँदै आएकी पनि छिन् ।

उमेरले ४० को दशक पार गरेकी उनले यस बिचमा लामो अनुभव सम्हालेकी छिन् । खेलकुदमा सँगालेका यी नै अनुभवका आधारमा उनी भविष्यमा अझ माथिल्लो जिम्मेवारीमा लागि समेत योग्य भएको पुष्टि भइसकेको छ । महिलामा मुख्य प्रशिक्षक  र सङ्घ अध्यक्ष दुवै जिम्मेवारी प्राप्त गर्ने सुरुवाती महिला खेलाडीको रूपमा उनको स्थान छ माथि नै रहने छ ।