एथलेटिक्स परिवार, नेपालले आर्थिक वर्ष २०७८÷०७९ को वार्षिक कार्यक्रम घोषणा गरेको छ । मङ्गलवार पत्रकार सम्मेलन गर्दै एथलेटिक्स परिवारले वार्षिक कार्यक्रम घोषण गरेको हो ।

एथलेटिक्स परिवारले २०७८ मङ्सिरमा काठमाडौँमा यूथ एथलेटिक्स च्याम्पियनसिप (यु–१६÷यु–२०), २०७८ माघमा नुवाकोटमा झिल्टुङ क्रस कन्ट्री दौड प्रतियोगिता, २०७८ फागुनमा काठमाडौँमा गोल्डेन एथलेटिक्स मिट र २०७९ साउनमा खुला क्रस कन्ट्री दौड प्रतियोगिता आयोजना गर्ने परिवारका अध्यक्ष राजन खत्रीले जानकारी दिए । खुला क्रस कन्ट्रीको स्थान भने पछि तय गरिने बताइएको छ । सबै प्रतियोगिता आयोजना गर्न करिब ४५ लाख खर्च लाग्ने परिवारले जनाएको छ ।

सोही अवसरमा एथलेटिक्स परिवारको ९ सदस्यीय पदाधिकारीहरूको नामावली पनि सार्वजनिक गरिएको थियो । अध्यक्षमा खत्रीलगायत उपाध्यक्षमा दीपककुमार रञ्जित, सचिवमा मञ्जु श्रेष्ठ, कोषाध्यक्षमा सुषमा पाण्डे तथा सदस्यमा राजकुमारी पाण्डे, सिताराम महतो, सुन्दर केशर कार्की, बुलाल महर्जन र आसराम गोठे रहेका छन् । सल्लाहकारमा मोहन नेपाल, सुशील नरसिंह राणा, सुनिल राजवंशी र सञ्जीव तुलाधरलाई चयन गरिएको छ ।

अध्यक्ष खत्रीले एथलेटिक्स परिवार, नेपाल काठमाडौँ जिल्ला प्रशासन कार्यालयमा दर्ता गरिएको जानकारी  गराए ।

पछिल्लो समय नेपालमा एथलेटिक्सको आधिकारिक सङ्घको भूमिका नगण्य देखिए पछि स्थापित यो परिवारले संस्थागत स्वरूप लिनुलाई अर्थपूर्ण मानिएको छ ।

एथलेटिक्स सङ्घका अध्यक्ष राजीव विक्रम शाहलाई आफ्नो कोठामा बसेर निश्चित व्यक्तिको सेरोफेरोमा सङ्घ चलाएको आरोप एथलेटिक्स कर्मीबाटै लागेको छ । यो परिवारको स्थापनालाई एक दशक अघि वर्ल्ड ट्रेड सेन्टरमा भएको एथलेटिक्सकर्मीको बृहद भेलाकै झझल्को दिएको छ । जुन भेलाले तत्कालीन सङ्घको नेतृत्व परिवर्तन गर्न ठुलो भूमिका निभाएको थियो ।

एथलेटिक्स सङ्घ भित्र व्यापक असन्तुष्टि बढे पछि यसको फाइदा निश्चित राजनीतिकर्मीले लिएका छन् । एथलेटिक्सका परिचित अनुहार सङ्घ नेतृत्वका विरुद्धमा रहेकै समयमा यसको फाइदा उठाउन तत्कालीन राखेप सदस्य सचिव केशव विष्ट र उपाध्यक्ष पीताम्बर तिम्सिना दुवै लागेको थिए । विष्टले आफै अध्यक्ष बन्ने प्रयास गरेका थिए भने तिम्सिनाले अध्यक्ष राजीवलाई साथ दिएर ओलम्पिक कमिटीको यात्रा तय गरेका हुन् ।

फादर अफ स्पोर्ट्सको रूपमा रहेको नेपाली एथलेटिक्सको अवस्था नेपालमा भने दयनीय रहेको छ । कमजोर व्यवस्थापन, अवैज्ञानिक प्रशिक्षण शैली, सरोकार वाला निकायमा गैर खेल संस्कृतिको प्रभाव लगायत कारणले कमजोर खेल स्तर भएको नेपाली एथलेटिक्स आलोचना योग्य रहेको छ ।