नेपालको कुनै पनि क्षेत्रमा सम्बन्धित खेलको विकास हुन नदिने र लामो समय सत्तामा कुनै पनि हालतमा टिक्ने प्रपञ्चमा नेपाल पौडी सङ्घ अग्रणी देखिएको छ । राष्ट्रिय खेलकुद परिषद्को सङ्घ सम्बन्धी ऐन र यसको मूल मान्यता विपरीत अधिवेशनको तयारीमा सङ्घ अध्यक्ष अशोक बज्राचार्य लागेको छन् । 

खेलकुद परिषद्ले ७ साउनमा अशोक बज्राचार्यकै अध्यक्षतामा तदर्थ समिति गठन गरे पनि सो समितिका सदस्यलाई समेत यसको जानकारी नगराई आफू अनुकूल अधिवेशनको तयारी गरेको सदस्य उमेश प्रधानले बताएका छन् । संघले अहिले जिल्ला सङ्घलाई बेवास्ता गर्दै प्रदेश सङ्घलाई मात्र मताधिकार दिने र हाल रहेको केन्द्रीय समितिलाई बढी प्रतिशत मताधिकारको भार राख्दै शक्ति आफैमा सीमित गर्ने षडयन्त्रमा बज्राचार्य लागेका छन् । 

अशोक बज्राचार्य नेतृत्व एक दशक भन्दा बढी समय नाघे पनि उनले कनै सुधारको काम गर्न सकेका छैनन् । गौरीका सिंहले केही नतिजा ल्याए पनि त्यसमा सङ्घको कुनै भूमिका छैन । उनी विदेशमा नै रहेकी छिन् । नेपालमा बज्राचार्य शासन कालमा कुनै भौतिक संरचनाको विकास हुन सकेको छैन । 

कत्तिसम्म भने राष्ट्रिय खेलकुद समेत काठमाडौँ भन्दा बाहिर आयोजना हुँदा प्रायजसो सर्ट कोर्समा मात्र हुने गरेको छ । प्रदेश सरकारको बजेटमा सिन्धुपाल्चोकमा लङ कोर्सको निर्माण त हुँदै छ । सो पुल पनि अन्तर्राष्ट्रिय मापदण्ड पुरा नहुने भए पछि प्रधानकै आवाजले पुल निर्माणको क्रममा सुधार भएको थियो । 

रेफ्रीको वर्ल्ड एक्वेटिक्सको कोर्स गराइएको छैन भने प्रशिक्षकको कोर्स पनि गराइएको छैन । तीज जना एनएसए कोर्स गरेका प्रशिक्षक मात्र छन् । 

तेस्रो विश्वलाई प्राय महासङ्घले प्रदान गर्ने रकम नेपालले पाएको छैन या पाएर पनि उपयोग गरेको छैन भन्ने अनिश्चित नै छ । 

‘२० वर्ष भन्दा अघि पनि नेपालको पुलमा घडी थिच्ने र अहिले पनि त्यहीँ काम । नेपालका सबैको हालत यहीँ छ । जनशक्ति विकासमा सङ्घको कुनै चासो नै छैन’उमेश भन्छन् । 

प्राकृतिक विपत्ति र मानवीय संवेदनाको सवालमा समेत बज्राचार्य नेतृत्व अयोग्य साबित भई सकेको छ । २०७२ सालमा भूकम्प पीडितको नाममा आएको रकम भूकम्प पीडितका लागि खर्च भएको थिएन । जबकि नेपालमै उपलब्ध सुविधामा प्रशिक्षण गरेर सबै भन्दा धेरै सफलता पाउने मध्येकी एक करिश्मा कार्कीको जिल्ला सिन्धुपाल्चोक नै भूकम्पले सबै भन्दा बढी प्रभावित थियो । 

अन्तर्राष्ट्रिय पत्राचार गर्ने अख्तियारीको टुङ्गो समेत नभएको अमृत बताउँछन् । सङ्घको कार्यालय सञ्चलन गर्न वार्षिक २५ हजार अमेरिकी डलर वर्ल्ड एक्वेटिक्सबाट प्राप्त हुने भए पनि यसको पनि हिसाब पारदर्शी छैन । विभिन्न बहानामा भौतिक संरचनामा असक्षम बज्राचार्य नेतृत्वमा केही सम्भ्रान्त परिवार भन्दा बाहेक आम नेपाली समुदायले यस खेलमा उपस्थित हुन सक्ने अवस्थाको सृजना समेत गरेका छैनन् । ‘आम सामान्य नेपालीका लागि पुल छैन, प्रशिक्षक पनि छैन । जम्मा तीन जना प्रशिक्षक त्यो पनि वर्ल्ड एक्वेटिक्सको प्रशिक्षण गराइँदैन ,’ उमेशले भने । 

नेपालमा प्रशिक्षण गरेर कुनै पनि पौडी खेलाडीको अन्तर्राष्ट्रिय प्रतियोगितामा प्रतिस्पर्धा गर्न सक्ने अवस्था छैन । सम्भ्रान्त परिवारका केहीले पाएको फाटफुट उपलब्धिलाई जबरजस्ती प्रगतिको रूपमा प्रचार गरिएको छ । वार्षिक साधारण सभाको प्रचलन पनि छैन । 

विदेशमै प्राप्त सुविधाको भरमा सहभागी नेपाली खेलाडी विश्व च्याम्पियनसिपमा सधैँ पहिलो चरणमा बाहिरिए पनि प्रचार संयन्त्र प्रयोग गर्दै सुधारको रूपमा व्याख्या गर्न पौडी सङ्घ मात्र होइन, नेपाली खेलकुदको सत्ता निकटस्थ लागी परेका थिए ।