सन् २००९ मा स्थापना भएको नेपाल अटो मोबाइल स्पोर्ट्स एसोसिएसन(नासा)ले १४ वर्ष लामो यात्रा तय गरेको छ । सुरुमा हिकमत बहादुर मालीको अध्यक्षतामा गठित सङ्घमा लगत्तै दशरथ रिसालले नेतृत्वको अवसर पाएका थिए । 

यो १४ वर्षको यात्रामा अन्तर्राष्ट्रिय क्षेत्रमा नेपालको उपस्थिति देखिएको छ । तत्कालीन महासचिव तथा हालका प्रमुख कार्यकारी गोविन्द भट्टराईले अन्तर्राष्ट्रिय परिसरमा भ्याइ नभ्याई देखिएको छ । परन्तु नेपालमा यो खेल सुषुप्त अवस्थामा छ । 

देशका विभिन्न जिल्लामा टिडीएस सिस्टममा मोटर रेस तथा महिला मोटर बाइक रेस आयोजना गर्ने गरेको नासाका ती गतिविधिहरू खासै हुने गरेका छैनन् ।

सुरुवाती दिनका सारथिहरू अहिले हराएका छन् । कर्पोरेट क्षेत्रमा छाएका मेघराज पौडेल, कृषि क्षेत्रका पिएन अधिकारी, होटेल व्यवसायी दामोदर नेपाल,ठाकुर प्रसाद न्यौपाने तथा महिला अभियन्ता सञ्जु महर्जन लगायत अहिले नासाको त्यो कार्यक्रममा संलग्न छैनन् । दुर्भाग्य बस शिक्षण पेसाका सम्पन्न याक्थुम्बा हाम्रा माझमा छैनन् । 

सन् २०११ मा काठमाडौँमा महिला मोटर रेस आयोजना गरेका तत्कालीन जिल्ला अध्यक्ष कृष्ण दुलालको अनुभव त अचम्मकै छ । ‘ काठमाडौँमा मोटर रेस आयोजना गरे पछि उहाँहरूले मलाई सम्पर्क गर्नु भएन । मैले पनि खोजी गरिन ’, दुलालकै अनुसार अधिवेशन र साधारण सभा बोलाएर नयाँ नेतृत्व चयन गर्ने परिपाटी नै भएन । 

यसरी आफू अनुकूल व्यक्ति बोलाउने र आवश्यक समयमा सङ्घ गठन गर्ने गरेको आरोप हालका कार्यकारी अधिकृत गोविन्द भट्टराई माथि लाग्ने गरेको छ । 

आफ्नो सङ्घमा रहेका थुप्रै सारथिलाई साथ छाडेर नेपालमा गतिविधि ठप्प पारेर पनि अन्तर्राष्ट्रिय भ्रमणमा रमाउने भट्टराईलाई आफ्ना सुरुवाती दिनका सारथि छुटेकोमा कुनै चिन्ता छैन । 

सुरुवाती दिनका सारथि न्यौपाने भन्छन्,‘ हामीले मेहनत गरेको साँचो हो । तर हामीले धेरै कुरा कुरा बुझे पछि नबुझेको नयाँ मान्छे साथमा लिँदा बढी लाभ हुन्छ भन्ने गोविन्द जीको धारणा हो जस्तो लाग्छ,’न्यौपानेले भने । 

हरेक दिन नयाँ शक्ति समन्वयमा रमाउने भट्टराई आफ्नै खेलका थुप्रै व्यक्ति असन्तुष्ट रहे पनि अन्य खेलको चुनावी समीकरणमा व्यस्त रहनु आश्चर्यजनक छ । सत्ताका निकटलाई अधिवेशनमा संरक्षण  गराउन उनी राजनीतिक आड लिने गरेका छन् । परन्तु उनी जुन राजनीतिक शक्तिको आडमा त्यस चलखेलमा सक्रिय रहन्थे त्यसमा प्रस्ट भने भएनन् । 

सुरुवाती दिनमा नेपाल रग्बी सङ्घमा सक्रिय भट्टराई युवराज लामाको सदस्य सचिव कार्यकाल सकिने बित्तिकै सो खेलबाट टाढा भएका थिए । लामा सदस्य सचिव हुँदा तत्कालीन मन्त्री हित बहादुर तामाङका निजी सचिव तथा हालका सदस्य सचिव टङ्कलाल घिसिङ रग्बी सङ्घका अध्यक्ष थिए । टङ्कलाल सदस्य सचिव भए पछि उनको फेरी रग्बी खेलमा चासो बढेको छ । 

कुनै खेल पृष्ठभूमि नभए पनि हरेक खेलमा उनको चासो आश्चर्यजनक छ । त्यो चासो भलिबलमा होस् या बुद्धिचालमा । उनको स्वार्थ कसैले आङ्कलन नै गर्न सक्दैनन् । 

जहाँसम्म उनले दिने राजनीतिक हवालाको कुरा छ, त्यो पनि आफ्नै सहकर्मीलाई आवश्यक परेको समयमा छाड्ने उनको अचम्मको आदत छ । 

काठमाडौँमा १२ वर्ष अघि एमालेको भातृ सङ्गठनको अधिवेशनमा मेघराज पौडेल र चेतन राज गिरि सचिवमा पराजित भए । उम्मेदवार र प्रतिनिधि समेत नराखेर मत गनिए पछि पौडेल, गिरि र भट्टराई तत्कालीन एमालेका खेलकुद इन्चार्ज जीवन राम श्रेष्ठ र महासङ्घका अध्यक्ष पुरुषोत्तम पौडेलको विरुद्धमा लागेका थिए । केही महिना पछि एमालेले श्रेष्ठलाई हटाउँदै कर्ण बहादुर थापालाई इन्चार्जको जिम्मेवारी दिएको थियो । सो समयमा उनीहरू सबै थापाका निकट थिए । 

यसरी श्रेष्ठ र पौडेलको विरोध गर्दै थापाको नजिक भएका भट्टराई पुरुषोत्तम पौडेल युवा तथा खेलकुद मन्त्री तथा जीवन राम श्रेष्ठ ओलम्पिक कमिटीका महासचिव भएको समयमा पुरानो साथ छाडेर उनीहरूसँग नजिक भएका थिए । 

१३ औ दक्षिण एसियाली खेलकुदमा भ्रष्टाचारको मुद्दा उठे पछि एउटा समूह रमेश सिलवालको विरुद्धमा थियो । त्यसै समूहको साथमा भट्टराई राष्ट्रिय खेलकुद परिषद्का बोर्ड सदस्य त भए । परन्तु उनले पुरानो साथ छाडेर फेरी सिलवालकै हिमायती भए । खेलकुदको कुनै ज्ञान नभए पनि सत्ताको निकट भएर धेरै खेल सङ्घमा प्रभाव जमाउने उनको आदत टङ्क लाल घिसिङ सदस्य सचिव भए पछि फेरी लागु भएको हो । उनी अहिले घिसिङका निकट मानिन्छन् ।