वर्षौँ देखि नेपालको खेलकुद परिसरमा सक्रिय एउटा व्यक्ति, जसले खेलाडीको रूपमा पाएका केही सफलता पछि आफूलाई कर्मचारी नेता र व्यवस्थापकीय भूमिकामा पनि सबल तुल्यायो । त्यसो त नेपालकै एक प्रमुख खेल
नेपाली खेलकुदमा महिला हस्ताक्षर गर्बीलो छ नै । खासमा एरेनामा महिला खेलाडीको उपस्थिति र प्रभाव लामो समय देखि प्रभावकारी रहँदै आएको छ । महिला खेलकर्मीहरूको यो गर्वीलो उपस्थितिमा पछिल्ला समय
पारस माझी कुनै समय नेपाली फुटबलका स्टार रक्षक । उनको व्यवसायी फुटबल जीवनको दायरा नेपालमा मात्र सीमित भएन । दक्षिण एसियामा नै परिचित र भिन्न खाले छवि भएका रक्षक थिए,उनी
नेपाली कराँतेको वर्तमान जति सम्झन लायक छ, त्यत्ति नै गर्व गर्न लायक विगत पनि छ । सन् २००० को दशकमा त्यसता थुप्रै उपलब्धिहरू देखिए र आशा गर्न लायक नाम पनि
नेपालका प्राय गाउँ, त्यस माथि मध्यपश्चिमको सल्यान (हालको कर्णाली प्रदेश)मा यस खाले व्यवस्था हुने सम्भावना कमै हुने भयो । यस बिचमा मालनेटाकी १४ वर्षे किशोरी पुष्पा भण्डारीका लागि एथलेटिक्सको व्यवस्थित
एक खेलकर्मीले तय गरेको लामो यात्रा । खेलाडी जीवन, त्यस पछि प्रशिक्षक । तर, त्यो प्रशिक्षक जीवन सरकारी जागिर होइन । आफ्नो खेलप्रतिको लगावका कारण रहेको सक्रियता र प्रतिबद्धताका कारण
राष्ट्रिय खेलकुद परिषद्का निवर्तमान सदस्य सचिव रमेश सिलवाल र उपाध्यक्ष पीताम्बर तिम्सिना ,यी दुवै ओली गुटका । जब देशमा सदस्य सचिव पदको कुरा उठ्छ सोही, समयमा नेता र गुटका कुरा
नयाँ खेलकुद ऐन सँगै पदावधि सकिएका राष्ट्रिय खेलकुद परिषद्( राखेप)का निवर्तमान सदस्य सचिव रमेश सिलवालको कार्यकालको समीक्षा भइरहेको छ । यो क्रम छापा, अन्य सञ्चार माध्यम देखि चिया गफसम्म कायम
अखिल नेपाल फुटबल सङ्घ ( एन्फा) भित्रको विवादले उग्र रूप लिएको छ । सञ्चार माध्यममा छताछुल्ल भएको छ । अध्यक्षले तराइवासीको बारे सार्वजनिक गरेको धारणा, ललितपुर जिल्ला फुटबल सङ्घ माथिको
वन्दना राईका लागि पछिल्ला वर्ष उपलब्धि मूलक बन्यो । नेपालगन्जमा भएको राष्ट्रिय प्रतियोगितामा उत्कृष्ट खेलाडी भएकी उनी यसै वर्ष नै नेपाल राष्ट्रिय तथा अन्तर्राष्ट्रिय खेलाडी सङ्घबाट त्यस अघिको वर्षको उत्कृष्ट
